خدایا ...

به نام او که بهترین است

به هر جا که چشم می گشایم نعمتی ست از نعمت های خدا نفس کشیدنم ، پلک زدنم ،جریان خون بدنم ، انگشتم که این کلمات را مینگارد، مغزی که دستور نگارش می دهد ، اکسیژنی که وارد ریه هایم می شود  و حیاتم را ممکن میسازد ، ریه هایم که با نظمی وصف ناشدنی انتقال میدهند اکسیژن را به گلبول ها و پس می گیرند دی اکسید را ، قلبم  با برنامه ای منظم خون را می گیرد و تقسیم می کند بین سلول های گرسنه ی بدن خدای من این تنها سر سوزنی ست از نعمات تو ، همه ی هستی ام از توست کمتر از ثانیه ای بدون این  نظم در هستی نمی توانم زیست لیک باز سر به بالا گرفته و می گویم *من* و چه زود فراموش می کنم کسی را که اگر کمتر از آنی  نعماتش را بر من قطع کند دوام نمی توانم آورد خدایا چه لحظاتی که به بطالت سپری می شود و چون وقت تشکر از تو به میان آید گویم زمانم پر است خدایا ای بزرگ مهربان هستی بخش با تمام عظمتت مرا ببخش و میدانم که می خوانی مرا چون تو بزرگ و بخشنده ای و من حقیر و کوچک 

 

 وحیده .ماهانی