یادم میاد بچه تر که بودم خیلی به ماه رمضان احترام گذاشته می شد حتی اگر کسی بخاطر بیماری روزه نمی گرفت به احترام بقیه سعی می کرد در ملا عام حتی آب هم نخورد اما امروزه جوانان شیعه ایران زمین بدون توجه به همنوعان خود به راحتی در ملا عام ، خیابان ،مراکز اقدام به روزه خواری میکنند.آنان شاید گرفتن روزه را به دوراز فرهنگ می دانند و خوردن و آشامیدن در جمع روزه داران را افتخاری می دانند که کاپ طلا را نصیبشان می کند و احساس غرور و شعف در وجودشان شعله ور می کند.
همین دیروز بود که در هوای بسیار گرم کویر در خیابان اصلی شهر جوانی را دیدم که بی توجه به چشمان دختر بچه های روزه دار و بقیه دست به دیوار پیاده رو زده بود و با ولع کامل بستنی خود را گاز می زد و بدون شک در خود احساس غرور می کرد که به قوانین پشت پا زده است اما اینجا بحث قوانین نیست بحث احترام به همنوع هست بحث احترام به دختربچه ای 9 ساله است که در این گرما با لبان خشک مقابل تو ایستاده است.
مگر بازیکنان تیم آمریکا مسلمان بودند ، یا روزه دار، یا اصلا کسی مجبورشان کرده بود که تا اذان مغرب با وجود شیشه های آب معدنی خنک لب به آب نزدند .نه هیچکدام از اینا نبوده است آنها صرفا به احترام همنوعان خود لب به آب نزند و تمدن را در احترام به همنوع دیدند همنوعی که در این مسابقه رقب آنها محسوب میشد نه در آزار همنوعان خود. بر عکس تو فرزند ایران زمین که با غرور گاز به بستنی خود می زنی و آن را نمادی از فرهنگ خود می دانی فرهنگی که به گفته خیلی ها برگفته از غرب است اما مگر آمریکا نماد غرب نیست پس چرا ....
با دیدن آن صحنه ها ، این فکر ذهنم را قلقلک می دهد اگر قرار به اعطای کاپ طلای بشردوستی باشد آن را به چه کسی باید داد به تو فرزند ایران زمین که اولین منشور حقوق بشر به نام توست یا به جوانان آمریکایی که کشورشان به جهانخواری و خونخواری معروف است
« به راستی به چه کسی تعلق خواهد گرفت »
وحیده.ماهانی
